“Creëren is wat mij drijft” is de titel van het artikel dat 21 maart 2019 in de Ommelander Courant verscheen. Het artikel van Marja Spakman is geschreven naar aanleiding van de opening van de expositie van mijn kunstwerken in het gemeentehuis van Leens. Expositie loopt nog tot 1 juli.
ROEL STOLVOORT: CREËREN IS WAT MIJ DRIJFT
ZUIDWOLDE – In het atelier van Roel Stolvoort in Zuidwolde staan zes Martinitorens op de ezels. Twee aan twee horen ze bij elkaar. Het ene schilderij is steeds opgezet in lijnen, het andere in sfeer. De Martinitoren is wel vaker onderwerp van zijn schilderijen, net als andere stadsgezichten en landschappen. Een deel van zijn werk van afgelopen jaar is nu te zien in het gemeentehuis van Leens. Voor het werk in deze expositie heeft Stolvoort zich laten inspireren door het honderdjarige bestaan van kunstenaarsvereniging De Ploeg.
Het creatieve begon al toen hij klein was. „Ik mocht graag timmeren, dingen bouwen. Handvaardigheid was één van mijn leukste vakken.” Twee jaar basisonderwijs op een vrije school in Nijmegen, waar het naast kennis draaide om kunst en ambacht, legde de basis voor tekenen en schilderen. Aan het einde van zijn middelbare school moest een beroepskeuzetest uitkomst geven over een vervolgopleiding. Daar kwam een creatief- artistiek profiel uit én een zakelijk-economisch profiel. Hij besloot het creatieve te bewaren als hobby en in de zakelijke richting een studie te kiezen. Maar zo gemakkelijk liet de creativiteit zich niet wegdrukken. Nog tijdens zijn studie ging hij ook de vooropleiding volgen aan de kunstacademie in Utrecht. „Zat ik door de week hier in Groningen in de collegebanken en in het weekend zat ik in Utrecht te schilderen.” Hij ging werken in diverse functies bij een zorgverzekeraar en een uitgever.
Sabbatical
Nadat zijn baan vorig jaar stopte, deed hij zichzelf een half jaar sabbatical cadeau. „Ik was nog geen drie dagen thuis en toen kwam het schilderen al terug.” Het verlof was een moment van reflectie: „Ik heb echt het moment van die beroepskeuzetest teruggehaald, die twee profielen die daaruit rolden. Destijds maakte ik heel duidelijk de keuze om één richting op te gaan – hoewel ik ook altijd wel geschilderd heb – maar mijn opdracht voor nu is: hoe kan ik die twee dingen samenbrengen en integreren. Toevallig kwam ik langs ‘Vrijdag’, het huis van de amateurkunst in Groningen, waar een cursus werd gegeven: Schilderen als De Ploeg door Antje Sonnenschein. En ik gaf me op.” Inmiddels heeft Stolvoort een eigen bedrijf in marketingmanagement, „één van de meest creatieve richtingen binnen de economie.” Zowel op zijn zakelijke website als op de site ‘galerie-roel’ opent hij met dezelfde zin, de kortst mogelijke samenvatting van wie hij is, zoals hij het zelf omschrijft: „Ik ben Roel Stolvoort. Ik wil graag creëren. Dat is wat mij drijft. Deze drang naar creëren gaat als een rode draad door mijn leven.”
Schilderen
„Of het nu gaat over marketing of over schilderen: in alles wat je communiceert en creëert, altijd is de vraag: wat wil ik overbrengen, waar wil ik dat de aandacht naar uitgaat. Je moet je werk stevig neer durven te zetten. Dat heeft met lef te maken. En met vrijheid. Dat is ook één van de redenen waarom ik schilder met acryl. Materiaal dat snel droogt. Bevalt iets me niet? Hup, roller erover en ik begin opnieuw.” Maar Stolvoort experimenteert ook met andere materialen. Zijdevloeipapier bijvoorbeeld. Of zand. Soms gebruikt hij een spons of een roller. „Dat zijn andere manieren om een bepaalde sfeer neer te zetten. Vanuit die sfeer ga ik tekenen en schilderen. Kleur neerzetten, spelen met donker en licht, wat vegen… Ik stop heel veel tijd in een goede sfeer, in een goede achtergrond Als die eenmaal staat, denk ik vaak: dit ís al een schilderij! Maar dan ga ik toch door en komt er bijvoorbeeld het perspectief van de stad in.” Bij zijn experiment met de Martinitorens doet hij beide: hij zet een beeld op in lijnen én, op een ander doek, hetzelfde beeld in sfeer. „Ik ben heel benieuwd wat die lijnopzetten gaan doen als ik daar met kleur overheen ga. Ik vind het ook spannend om aan de sfeerbeelden lijnen toe te gaan voegen. Maar ik ben vooral benieuwd waar ik uitkom als ik op die manier met die schilderijen naar elkaar toewerk.”
De Ploeg
Kunstenaars van De Ploeg staan, alhoewel hun werk onderling sterk verschilt, bekend om hun uitbundige gebruik van kleuren en hun expressionistische manier van schilderen. „Ik moet bekennen dat ik me eerder nooit zo verdiept heb in De Ploeg, maar dat veranderde door het Ploegjaar. Wat me direct aansprak en –spreekt, en dat herken ik ook in mijn eigen werk, is het expressieve kleurgebruik en het werken met complementaire kleuren, waardoor het werk contrastrijk, dynamisch en levendig wordt. Ook het werken met stevige lijnen en een losse toets zijn elementen waar ik me heel erg in thuis voel.” Nieuw voor Stolvoort was het schilderen van landschappen. Typerend voor Ploegschilders, die veel in de open lucht – en plein air – schilderden. Bij Stolvoort komt het er in de praktijk op neer dat hij er wel op uittrekt, bepaalde plekken bestudeert, er zijn inspiratie opdoet en een bepaald gevoel meeneemt, maar het werk vervolgens binnen schildert. „Ik heb wel buiten staan schilderen terwijl ik met één hand mijn doek moest vasthouden. Het is wél Groningen, hè? Buiten schilderen heeft wel als bijkomend effect dat iedereen afstapt en er wat van vindt. Dat is leuk: als ze het niets vinden, dan hoor ik dat en als ze het mooi vinden ook! De schilders van De Ploeg hebben de stad en het Groninger landschap op een heel mooie manier vastgelegd”, constateert Stolvoort, die vaak in deze omgeving fietst en daardoor op veel plekken komt. „Ik kijk nu met andere ogen naar het landschap en ik zie nog meer de schoonheid ervan. Perspectief van wegen, van een bomenrij van groot naar klein, ze zijn ook belangrijk voor mijn compositie: waar wil ik dat je oog naar toe getrokken wordt, hoe zorg ik dat de elementen van mijn schilderij dat doen.”
De Martinitoren maakt dat hij zich thuis voelt, de enorme ruimte van het ommeland geeft hem een groot gevoel van vrijheid. Hij is er een beetje verliefd op geworden. „En dat wil ik in mijn schilderijen overbrengen. Elk schilderij in de expositie Stad en Ommeland heeft zijn eigen verhaal. Dat maakt het tot een mooie verzameling. Zeker als je liefde voelt voor het Groninger landschap of de stad móet je deze expositie zien”, besluit Stolvoort.
De schilderijen hangen tot 1 juli in het gemeentehuis van Leens aan de R. Ritzemastraat. Bezoekers kunnen er van maandag tot en met vrijdag terecht, van 9.00 tot 17.00 uur. Op dinsdag zelfs tot 20.00 uur. Meer informatie over Roel Stolvoort en zijn werk is te vinden op www.galerie-roel.nl.